Gjev du fekk smila

Vakraste på jorda

Er du

Som retter ryggen med håp

Mot håp

Som møter dagen med mot

I motløysa

Som setter beina under deg

Utan grunn

Som tar det eine steget fram

I det framtidslause

Som i trassig tru triv tak i draumen din

Midt i marerittet

Gjev du fekk smila

Like frå nederst i hjarta

Gjev du fekk favnast

I ein langsom klem

Gjev du fekk følgje

Å lene deg mot i ulent

Gjev du kom heim

Til ei opa dør

Og eit evig dekka bord

Av raus rikeleg nåde